اجتناب مالياتی بيانگر يک استراتژي مستمر و پايدار در زمينه برنامه ريزي مالی استراتژيک است که در برگيرنده فعاليتهاي کاملاً قانونی شامل هدايت منابع واحد تجاري در جهت فعاليتهاي معاف از ماليات از جمله سرمايه گذاري در اوراق مشارکت که درآمد حاصل از آن معاف از ماليات است و مطرح کردن معاملات و رويدادها در يک محدوده زمانی معين جهت استفاده از مزايايی مالياتی و همچنين استفاده از روشهاي حسابداري که صرفه جويی مالياتی(سپر مالياتی) بيشتري ايجاد می کنند. شرکت ها نيز از بدهی(هزينه مالی) به عنوان يکی از سپرهاي مالياتی استفاده می کنند. در همين راستا هدف اين پژوهش بررسی ارتباط اجتناب مالياتی و سياست بدهی در شرکتهاي پذيرفته شده بورس اوراق بهادار تهران میباشد. بدين منظور 194 شرکت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براي يک دوره 8 ساله از سال 1394 الی 1402 مورد بررسی قرار گرفته است. جهت سنجش اجتناب مالياتی از دو شاخص نرخ مؤثر مالياتی و تفاوت دفتري ماليات و جهت سنجش سياست بدهی از شاخص اهرم مالی استفاده شده است. نتايج حاصل از فرضيه هاي پژوهش نشان می دهد که هرچه ميزان اجتناب مالياتی شرکت هاي پذيرفته شده در بورس بيشتر شود، ميزان استفاده از بدهی نيز بيشتر می شود؛ در حقيقت اين شرکت ها از بدهی به عنوان يکی از سپرهاي مالياتی استفاده می کنند. اين ادعا از آنجا نشأت می گيرد که هزينه بهره نوعی هزينه قابل قبول مالياتی است و شرکتی که جهت تأمين نيازهاي مالی خود از بدهی استفاده میکند، در نهايت سود کمتر و ماليات کمتري را پرداخت خواهد نمود.