هدف پژوهش حاضر، تحلیل تأثیر سیستم‌های برنامه‌ریزی منابع سازمانی (ERP) و نرم‌افزارهای حسابداری بر بهره‌وری مالی سازمان‌ها بود. برای دستیابی به این هدف، رویکردی ترکیبی متشکل از روش‌های کمی و کیفی اتخاذ شد. داده‌های کمی از طریق پرسش‌نامه در بین ۳۸۴ پاسخ‌دهنده در صنایع تولیدی، خدمات مالی و خرده‌فروشی گردآوری شده و با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری تحلیل شدند. در بخش کیفی نیز، داده‌ها از طریق مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با تحلیل مضمون بررسی شد. نتایج تحقیق نشان داد که ERP در صورت استقرار موفق، می‌تواند موجب بهبود قابل ملاحظه‌ای در شاخص‌های مالی از جمله بازده سرمایه (ROI)، جریان نقدی عملیاتی، کاهش هزینه‌های عملیاتی، و بهبود حاشیه سود خالص شود. اثر این سیستم‌ها عمدتاً از طریق ارتقاء کیفیت اطلاعات حسابداری، اتوماسیون فرآیندها، و تحلیل‌پذیری داده‌ها منتقل می‌شود. همچنین، حمایت مدیریت ارشد، مهارت کاربران و فرهنگ داده‌محور به عنوان عوامل تقویت‌کننده شناسایی شدند. تحلیل تطبیقی با مطالعات پیشین، یافته‌های پژوهش را تأیید کرد و بر وابستگی اثرگذاری ERP به شرایط زمینه‌ای سازمانی تأکید نمود. پژوهش با شناسایی محدودیت‌هایی مانند ماهیت مقطعی و تمرکز صنعتی محدود، مسیرهایی برای تحقیقات آینده پیشنهاد داد و تأکید کرد که ERP تنها در صورت درونی‌سازی در ساختار تحلیلی و استراتژیک سازمان می‌تواند به بهبود پایدار عملکرد مالی منجر شود.