این مطالعه به بررسی اثرات تمرینات مقاومتی با وزنه‌های سبک و حجم بالا (LWHV) در مقایسه با وزنه‌های سنگین و تعداد تکرار کم (HWLR) بر سنتز پروتئین عضلانی (MPS) می‌پردازد. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که هر دو روش می‌توانند موجب تحریک MPS شوند، اما مکانیسم‌های زیربنایی و پیامدهای آن‌ها بر هایپرتروفی عضلانی متفاوت است. در این پژوهش، تأثیر حجم تمرین، تنش مکانیکی، و استرس متابولیک بر مسیرهای سیگنالینگ آنابولیک مانند mTORC1 مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می‌دهد که تمرینات LWHV می‌توانند MPS را به میزانی مشابه یا حتی بالاتر از تمرینات HWLR افزایش دهند، اما تفاوت‌هایی در میزان افزایش قدرت مشاهده می‌شود. این یافته‌ها اهمیت طراحی برنامه‌های تمرینی متناسب با اهداف فردی را برجسته می‌کند. تحقیقات آتی باید اثرات طولانی‌مدت این دو رویکرد را بررسی کرده و فاکتورهای فردی مؤثر بر پاسخ‌های آنابولیک را شناسایی کنند.