توريسم روستايي، يكي از مفاهيم و اشكال توسعه پايدار است كه در آن از منابع موجود در مناطق روستايي استفاده مي شود. اين گونه توسعه، كمترين تأثير مخرب را دارد يا اصولاً فاقد چنين تأثيراتي است و از رهگذر ارتقاي سطح بهره وري در مناطق، ايجاد اشتغال، اصلاح توزيع درآمد، حفظ محيط روستا و فرهنگ بومي، جلب مشاركت مردم محلي و ارائه شيوه هاي مناسب براي منطبق ساختن باورها و ارزش هاي سنتي با شرايط امروزي، منافع روز افزون را نصيب مناطق روستايي مي سازد. گردشگري از مهمترين فعاليت هاي انسان معاصر است كه همراه با بوجود آوردن تغييراتي شگرف در سيماي زمين، اوضاع سياسي، اقتصادي، فرهنگي و روش زندگي انسان¬ها را دگرگون مي سازد. همچنين اين مقوله يكي از عوامل بسيار مهم در راستاي تبادل فرهنگي و آشنايي با ملل ديگر از ابعاد متعدد طبيعي، فرهنگي و. .. می باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی موانع توسعه گردشگری روستایی از دیدگاه ساکنان روستا در روستای سهلاور در شهرستان کهنوج می باشد. روش انجام تحقیق توصیفی- تحلیلی است، و گردآوری داده ها به صورت اسنادی- کتابخانه ای، و همچنین ابزار پرسش نامه بوده است. جامعه آماری تحقیق، ساکنان دهستان مذکور می باشد. واحد نمونه نیز سرپرستان خانوار های روستایی، سپس با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه¬ای شامل50 خانوار تعیین گردید. برای تحلیل داده¬ها از نرم¬افزار Spss استفاده نموده¬ایم. نتایج تحقیق از نظر مخاطبان نشان داد که، توسعه گردشگری در محدوده مورد مطالعه با موانع و تنگناهای از جمله: اقتصادی و مالی (عدم اشتغال زايي مناسب گردشگري در روستا، پايين بودن سطح درآمد و زندگي مردم، و..)، اجتماعی- فرهنگی(نبود تبليغات و اطلاع رساني مناسب براي گردشگران، نبود راهنماي تور آگاه به توانمندي-هاي گردشگري و ارائۀ آن به گردشگران به ويژه خارجي ها، و..)، کالبدی- فضایی(ناکافی بودن امكانات رفاهي و اقامتي روستا، نامناسب بودن زيرساخت هاي محيطي و كالبدي، نبود راه دسترسي مناسب به آثار تاريخي موجود در روستا، و..)، ساختاری مدیریتی (نبود برنامه ريزي و مديريت صحيح براي گردشگري پايدار، كمبود حجم برنامه هاي صدا و سيما در موضوع گردشگری روستا درسطح استاني و مليّ ، و...)، جغرافیایی و محیطی (آفتابی بودن بیشتر روزها در طول سال، برخورداري از روزهاي سرد و برفي به همراه باد در اغلب اوقات سال و..)، مواجه می باشد.