پژوهش حاضر از لحاظ هدف كاربردی و از لحاظ روش توصيفي – همستگی با استفاده از ابزار پرسشنامه می‌باشد. هدف این پژوهش بررسی تأثیر عدالت فضایی در دسترسی برای زنان به فضاهای شهری می‌باشد. جامعه‌ی آماری پژوهش، زنان شهر یاسوج بوده‌اند و تعداد نمونه با استفاده از فرمول کوکران 384 نفر محاسبه شد. روایی سؤالات پرسشنامه توسط اساتید و متخصصان مورد تأیید قرار گرفت. پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ 0.79 محاسبه شد. اين پرسشنامه پس از تأييد و تعيين روايي و پايايي، توسط محقق در بين زنان شهر یاسوج که با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده توزيع شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های حاصل از پرسشنامه، از نرم افزارspss22 استفاده شده است. آزمون کولموگروف اسمیرنوف نرمال بودن داده‌ها را نشان داد که در نهایت برای بررسی فرضیات پژوهش از آزمون رگرسیون خطی ساده استفاده شده است. نتایج حاکی از آن بود که عدالت فضایی با ضریب Beta=0.721 تاثیر مثبت و معناداری بر دسترسی برای زنان به فضاهای شهری دارد. همچنین مثبت بودن عدد رگرسیون (R=0.721) به این معناست که رابطه‌ی مستقیمی میان عدالت فضایی (متغیر وابسته) و دسترسی برای زنان به فضاهای شهری (متغیر مستقل) وجود دارد.