ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪي اﻗﻠﻴﻤﻲ ﻧﻮاﺣﻲ ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎﻳﻲ از ﮔﺬﺷﺘﻪﻫﺎي دور اذﻫﺎن اﻗﻠﻴﻢﺷﻨﺎﺳﺎن را ﺑﻪ ﺧﻮد ﻣﺸﻐﻮل ﻛﺮده اﺳﺖ، اﺳﺘﻔﺎده از ﭼﻨﺪ ﭘﺎراﻣﺘﺮ‬اﻗﻠﻴﻤﻲ در روشﻫﺎي ﺳﻨﺘﻲ ﺑﻪ ﺗﻨﻬﺎﻳﻲ ﻧﻤﻲﺗﻮاﻧﺪ ﮔﻮﻳﺎي واﻗﻌﻴﺖ اﻗﻠﻴﻢ ﻧﻮاﺣﻲ ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻨﺎﺑﺮاﻳﻦ در ﺳـﺎﻟﻴﺎن اﺧﻴـﺮ ﻣﺤﻘﻘـﺎن ﻛﻮﺷـﻴﺪهاﻧـﺪ ﺑـﺎ‬اﺳﺘﻔﺎده از ﻏﺎﻟﺐ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ اﻗﻠﻴﻢ و روشﻫﺎي ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮه ﺗﺼﻮﻳﺮي واﻗﻌﻲ از اﻗﻠﻴﻢ ﻧﻮاﺣﻲ اراﺋﻪ دﻫﻨﺪ. ﻫﺪف اﻳـﻦ گزارش ﭘﻬﻨـﻪ‬ﺑﻨﺪي اﻗﻠﻴﻤﻲ اﺳﺘﺎن اصفهان ﺑﺎ روش ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﺎﻣﻠﻲ و ﺧﻮﺷﻪاي اﺳﺖ. در اﻳﻦ روشﻫﺎ ﻏﺎﻟﺐ ﻋﻨﺎﺻﺮ اﻗﻠﻴﻤﻲ در ﺗﻌﻴﻴﻦ ﻧﻮع آب و ﻫـﻮايﻣﻨﻄﻘﻪ دﺧﺎﻟﺖ داده ﻣﻲﺷﻮد ولی در اینجا به علت نواقص موجود در داده های آماری اولیه تنها از شش عنصر اقلیمی (رطوبت، دما، بارش، ماکزیمم دما، مینمم دما و باد) استفاده شد. در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﺎﻣﻠﻲ و ﺧﻮﺷﻪاي ﭘﻬﻨﻪ ﺑﻨﺪي اﻗﻠﻴﻤـﻲ اﺳـﺘﺎن اصفهان ﺻـﻮرت‬ﮔﺮﻓﺖ. ﺑـﺮاي اﻳـﻦ اﻣـﺮ‬ﻳﻚ ﻣﺎﺗﺮﻳﺲ 6 در 10 ﺷﺎﻣﻞ 10 اﻳﺴﺘﮕﺎه ﺳﻴﻨﻮﭘﺘﻴﻚ ﻫﻮاﺷﻨﺎﺳﻲ و 6 ﻣﺘﻐﻴﺮ اﻗﻠﻴﻤﻲ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﺷﺪ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺗﻔﺎوت در ﻣﻘﻴﺎس اﻧﺪازه ﮔﻴﺮي‬ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎ از ﻧﻤﺮه اﺳﺘﺎﻧﺪارد دادهﻫﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﻳﺪ. ﺑﺮرﺳﻲ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻋﺎﻣﻠﻲ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ اﻗﻠﻴﻢ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﻣﺘﺄﺛﺮ از 2 ﻣﺆﻟﻔﻪ دمایی و بادیاﺳﺖ. ﻣﺆﻟﻔﻪﻫﺎي ﻳﺎد ﺷﺪه ﺣـﺪود 94 درﺻـﺪ رﻓﺘـﺎر‬آب و ﻫﻮاﻳﻲ ﻣﻨﻄﻘﻪ را ﺗﺒﻴﻴﻦ ﻛﺮدﻧﺪ. ﺗﺤﻠﻴﻞ ﺧﻮﺷﻪاي ﺑﺮ روي ﻋﻮاﻣﻞ ﻳﺎد ﺷﺪه وﺟﻮد چهار ﻧﺎﺣﻴﻪ آب و ﻫﻮاﻳﻲ را در ﻣﻨﻄﻘـﻪ ﻧﺸـﺎن داد.‬‬‬‬ اﻳﻦ ﻧﻮاﺣﻲ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: ﻧﺎﺣﻴﻪ گرم و خشک بیابانی ، نیمه خشک، کوهستانی و سرد، نیمه کوهستانی و نیمه سرد‬‬‬