امروزه با توجه به ماشینی شدن زندگی ها، فشار های روحی و روانی زیادی ناشی از دور شدن از طبیعت به انسان ها وارد می شود. بنابراین باید میان تکنولوژی و طبیعت هماهنگی ایجاد شود. این روزها مردم بیش از پیش به مکانی جهت فرار از استرس های روزمره و رسیدن به آرامش نیاز دارند. باغ های شفابخش با برقراری ارتباط با حواس مختلف، موجب ایجاد خاصیت شفا بخشی می شوند. ایده اولیه باغ های شفابخش برای بیمارستان ها می باشد. کارکرد اصلی باغ های شفابخش در بیمارستان ها تسریع بهبود بیماران است. گذراندن ساعت های طولانی در محيط های درمانی معمولا برای بيماران، ملاقات كنندگان و كاركنان، تجربه ای تنش زا و ناخوشایند است. حال سوال اصلی این پژوهش این است که آیا باغ های شفابخش می تواند در محیط درمانی و بیمارستان ها منجربه بهبود بیماران، رضایتمندی و آرامش روان ملاقات كنندگان و كاركنان گردد؟
اهداف و روش تحقیق: مطالعه حاضر با تاکید براستفاده از طبیعت در مراکز درمانی و بیمارستان های کشور و نگاه عمیق تر به مساله باغ های شفابخش در بهبود بیماران پرداخته است.در این پژوهش با بهره گيری از راهبرد کيفی و روش توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر منابع کتابخانه ای و یافته های علمی معتبر به بررسی تاثیر باغ های شفا بخش بربهبود بیماران بخش اعصاب و روان پرداخته و همچنین نمونه هایی از بیمارستان هایی که در آن معیارهای باغ های شفابخش از ویژگی های اصلی طراحی بوده است بررسی شده است.
نتایج: یافته های این مطالعه حاکی از آن است که مطالب فراوانی بر تاثیر مثبت طبیعت برسلامت انسان تاکید و تایید دارد. ارزیابی اسناد و مطالعه منابع موجود مبین این مطلب است که طراحی محوطه و فضای سبزمراکز درمانی و بیمارستان ها، داشتن باغ های شفابخش، ایجاد امکان دسترسی بیماران به طبیعت و باغ های شفا بخش می تواند محیطی آرامش بخش را مهیا سازد و در روند بهبود بیماران موثر واقع شود و همچنین نقش بسیار مهمی در رضایتمندی و آرامش روان ملاقات كنندگان و كاركنان بیمارستان ها داشته باشد.