هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر گزارشگری مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR)بر ارزش و ریسک پذیری شرکت های پذیرفته شده در بورس و اوراق بهادار تهران بود. روش پژوهش توصیفی-همبستگی که جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل تمام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. روش نمونه برداری مبتنی بر حذف سیستماتیک می باشد. جامعه آماری این پژوهش 5 ساله بوده و لذا از سال 1397 تا سال 1401 می‌باشد. متغیرهای پژوهش شامل گزارشگری مسئولیت اجتماعی شرکت (CSR) از طریق چک لیست یوهان و همکاران (2017)، ارزش(V) از طریق شاخص کیوتوبین (نسبت ارزش بازار به ارزش دفتری) و ریسک پذیری(CR) از طریق شاخص بتا اندازه¬گیری شدند. به منظور بررسی فرضیه های پژوهش از مدل های رگرسیونی چندگانه براساس پژوهش هارجوتو و لاکسمانا(2020) استفاده شد. نتایج نشان داد میزان همبستگی بین متغیرهای پژوهش در سطح خطای 0.05 معنادار است. همچنین؛ توجه‌ به‌ معنی‌داري آماره‌هاي F محاسبه‌ شده‌ به‌ میزان‌ (0.0015)، می‌توان‌ ادعا نمود کـه‌ مـدل‌ رگرسـیونی‌ برازش‌ شده‌ معنادار است‌ و با توجه‌ به‌ ضریب‌ تعیین‌ تعدیل‌شده‌ مدل‌ برازش‌ شده‌ می‌توان‌ ادعا نمود، حـدود 65 درصـد از تغییـرات‌ در متغیر وابسته‌ مدل‌، توسط‌ متغیرهاي مستقل‌ و کنترلی‌ توضیح‌ داده‌ می‌شود. در نتیجه گزارشگری مسئولیت اجتماعی شرکت به شناسایی و کاهش ریسک‌های مرتبط با عوامل محیطی، اجتماعی و حاکمیتی کمک می‌کند و منجر به بهبود مدیریت ارزش، ریسک و پایداری شرکت در بلندمدت می‌شود.