رشد سریع پدیده شهرنشینی و افزایش جمعیت امروزی شهرها، آنها را به کانون¬های زیستی تبدیل کرده که رفته رفته این شهرها بزرگ و بزرگتر می¬شوند، اما چون سیاستگذاری¬های فضایی در سطوح کلان در شهرها اعمال نمی¬شود، شهرهای امروز ایران فاقد هویت شهری می¬باشد. هویت شهری، هم چون حلقه¬ای گم شده است و شهرها نه بر پایۀ هویت اصیل خود، بلکه بر پایۀ تقلیدهای بدون اندیشه از مظاهر غربی و الگوهای مدرن بدون توجه به الگوهای بومی در حال شکل¬گیری و گسترش¬اند. در واقع دوران مدرنیزاسیون را می¬توان به عنوان سرآغاز گسست و کمرنگ شدن توجه به ابعاد هویتی شهرها و زندگی اجتماعی شهری در نظر گرفت. هویت شهری نوعی هویت جمعی است که می¬تواند به شهر زندگی بخشد و حس وفاداری و تعلق شهروندان را افزایش دهد که این موضوع خود باعث جلوگیری از مهاجرت و به تبع ان رونق اقتصادی شهر می¬گردد. علیرغم اهميت اين موضوع اما همواره شاهد بی¬توجهی به این مسئله هستیم كه يكي از عمده¬ترين دلايل حل نشدن اين مشكل، بی¬توجهی به هماهنگی میان ابعاد تاریخی، جغرافیایی و کارکردی شهرها می¬باشد. با این توصیف و با توجه به گسترش روزافزون کلانشهر مشهد و اهمیت بالای این شهر مذهبی و به منظور ایجاد بهتر کیفیات شهری در این شهر زیارتی، در این مقاله به بررسی مسئله هویت شهری در محله قاسم¬آباد مشهد خواهیم پرداخت، چرا که فرم این محله کاملا هندسی بوده و با برنامه¬ریزی شکل گرفته، اما کوچکترین توجهی به ایجاد کیفیات شهری در آن نشده و یکی از مشکلات بارز این محله نداشتن هویت شهری است. این مقاله سعی بر آن دارد که به بررسی مسئله هویت در محله قاسم¬آباد بپردازد و برای رسیدن به این هدف از روش اسنادی- میدانی استفاده شده که که نتایج به دست آمده نشان دهنده¬ی عدم وجود هویت در بافت مسکونی محله قاسم¬آباد مشهد می¬باشد.