بسیاری از تئوری‌ها و دستاوردهای علمی از فرهنگ سرچشمه گرفته‌اند. با برقرار کردن پیوند میان ذخایر فرهنگی گذشته و دانش امروز می‌توان امکان پیشرفتهای جدید را افزونی بخشید. . مولانا لزوم احساس یگانگی با خداوند به عنوان سرچشمه روح انسانی و تجربه درد فراق را این گونه توصیف می کند: در آدمی، عشقی و خارخاری و تقاضایی هست که اگر صد هزار عالم ملک او شود، نیاساید و آرام نگیرد. این خلق به تفصیل در هر پیشه ای، صنعتی، منصبی و تحصیل نجوم و طب و غیر ذالک می کنند و هیچ آرام نمی گیرند پس به غیر، چون آرام گیرد؟ ابن عربی نیز همواره به خوانندگان آثارش گوشزد می کند که عشق به هر مخلوقی تنها عشق به خداوند است. تنها غفلت است که انسان ها را از معشوق ازلی منحرف می سازد .کسی جز خداوند در بین موجودات معشوق نیست. در چشمان هر عاشقی او است که متجلی است. هیچ موجودی نیست مگر آنکه عاشق است.