در قرن حاضر یکی از منابع مهم درآمدزایی کشورها، از طریق ورود گردشگران به‌دست می‌آید که آن را «صنعت گردشگری» می‌نامند. در این میان، گردشگری فرهنگی و تاریخی اهمیت زیادی دارد و درصد بالایی از گردشگران را به خود اختصاص داده است. از این روی همواره کشور‌ها در نظر دارند تا با شناخت و بررسی آثار مهم تاریخی در شهرهای مختلف، با سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی‌های دقیق، به رشد بیش از پیش این صنعت در کشور خود کمک نمایند. کشور ایران نیز به ‌دلیل برخورداری از فرهنگ و تمدّن چند هزار ساله، دارای آثار تاریخی و فرهنگی بسیار می‌باشد. روستاهای ایران نیز با منظره¬های بسیار زیبا و دیدنی¬شان در زمره مناطق مهمِ توریستِ زیست محیطی به شمار می آیند، از این روی مطالعه دقیق و همه جانبۀ این روستاها از لحاظ کمک به رونق گردشگری، و ایجاد زمینه¬های مناسب جهت حفظ و حراست محیط زیست اهمّیّت بسیاری دارد. در پژوهش حاضر بر آنیم تا با استفاده از روش توصیفی ـ تحلیلی، میدانی علاوه بر معرفی گردشگری روستایی و نقش آن در جذب گردشگران، به زمینه های لازم جهت ایجاد استفاده از این محیط توریستی و در نهایت راهکارهای حفظ محیط زیست در آن را معرفی و بررسی نمایید.