کنگرفرنگی (Cynara scolymus L.) یک محصول چندمنظوره (خوراکی، علوفه‌ای و دارویی) با ارزش اقتصادی بالا در جهان بوده که از گل‌آذین نابالغ آن به عنوان سبزی و سالاد و از برگ‌های آن برای اهداف دارویی استفاده می‌شود. روش مرسوم و متداول تکثیر کنگر‌فرنگی از طریق غیرجنسی است، به همین علت عوامل بیماری‌زا به‌آسانی از گیاه مادری به دختری منتقل می‌شوند. تاکنون 25 گونه ویروسی از جمله ویروس موزائیک خیار (,CMV Cucumber mosaic virus) از کنگرفرنگی گزارش شده است، که‌ به‌صورت تنها یا هم‌زمان با سایر گونه‌های ویروسی موجب آلودگی میزبان می‌شوند. در این بررسی، CMV از نمونه‌های کنگرفرنگی با علائم زردی، کلروز، بندکفشی و بدشکلی برگ‌ها از ایستگاه تحقیقاتی طرق (مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی)، با کمک آزمون مولکولی RT-PCR جداسازی و در ادامه یک جدایه جهت تعیین توالی انتخاب شد. توالی کامل پروتئین پوششی (CP) این جدایه شامل 657 نوکلئوتید با رس‌شمار OM959539 در بانک ژن ثبت گردید. نتایج داده ترادف نوکلئوتیدی به‌دست آمده در BLASTn وجود CMV را تایید نمود و نشان داد که جدایه توالی یابی شده در این تحقیق، دارای بیشترین درصد تشابه در سطح نوکلئوتیدی (7/98 درصد) با جدایه‌هایی از ترکیه (LC066503) و ایران (KT279570 و JX112021) می‌باشد. این تحقیق اولین گزارش از شناسایی CMV در میزبان کنگرفرنگی در ایران می‌باشد. لذا جهت حفاظت این محصول در برابر ویروس‌، استفاده از مواد تکثیری عاری از ویروس و کنترل علف‌های هرز میزبان، در مزرعه ضروری است.