مسئولیت اجتماعی شرکتها، مدت زیادی است که توجه بخش آکادمیک، پژوهشگران، شرکت‌های غیردولتی و دولت را به خود جلب کرده است و به عنوان یکی از ابعاد مهم، فعالیت‌های عملیاتی شرکتها، درآمده است. افزایش جهانی شدن تجارت، بالارفتن اهمیت استراتژیک روابط ذینفعان و رشد مدیریت تصویر (نما) شرکت، سه عامل کلیدی و محرک اصلی در افزایش اهمیت مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها است. با توجه به تمایل روزافزون سرمایه‌گذاران، سهامداران و به‌طور کلی ذینفعان به شناخت ایعاد مسئولیت اجتماعی، افشاء مطلوب مسئولیت اجتماعی شرکت‌ها بسیار حائز اهمیت است و این امر بدون در اختیار داشتن ابزار دارای روایی و پایایی مناسب امکان‌پذیر نخواهد بود. تمایل و اصرار واحد تجاری به تعهد نسبت به مسئولیت اجتماعی در تمامی ابعاد، اثر قابل توجهی بر عملکرد مالی دارد. در نتیجه واحدهای تجاری می‌توانند بازده‌های بلندمدت را از طریق کاهش اثرات منفی خود بر اجتماعی، به صورت اختیاری، حداکثر نمایند. اجرای مسئولیت اجتماعی در شرکت، از طریق اتحاد و پیوستگی میان فعالیت‌ها و ارزشهای سازمان، منجر به بهبود موفقیت در بلندمدت و در نهایت سبب رشد اقتصادی، افزایش توان رقابتی و بهبود عملکرد مالی می‌شود. بنابراین، مسئولیت اجتماعی به یکی از مهم‌ترین موضوعات در فعالیت‌های شرکتها تبدیل شده است؛ به طوری که به توسعه چارچوب گزارشگری و تآکید بر ارائه اطلاعات اجتماعی و زیستمحیطی در کنار اطلاعات مالی در سالهای اخیر انجامیده است. هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر افشای مسئولیت اجتماعی بر عملکرد شرکت از طریق اعتبار شرکت‌ها به عنوان متغیر میانجی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بود. بر همین اساس، این پژوهش با تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوط به 154 شرکت نمونه در دوره زمانی 13 ساله از سالهای 1388 لغایت 1400 به دنبال دستیابی به این هدف بود. آمار استنباطی مورد استفاده در این پژوهش از روش حداقل مربعات جزیی (PLS) مبتنی بر معادالت (SEM) ساختاری می‌باشد. این پژوهش به بررسی نقش‌هایی پرداخته است که اعتبار شرکت در رابطه بین مسئولیت اجتماعی بر عملکرد شرکت ایفا کرده است . تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که مسئولیت اچتماعی بر عملکرد شرکت و اعتبار شرکت تآثیر معناداری دارد. اما اعتبار شرکت تأثیر افشای مسئولیت‌پذیری بر عملکرد شرکت را به صورت معنی‌داری میانچی‌گری نمی-کند.