فعالیت هاي اقتصادي اعم از فعالیت هاي صنعتی، کشاورزي و خدماتی از یک سو از منابع طبیعی استفاده می کنند و به آن ها وابستگی دارند و از سوي دیگر، ماهیت فرآیند آن ها به گونه اي است که به طور بالقوه محیط زیست را آلوده می کنند. امروزه مدیریت زیست محیطی با تاکید بر حفاظت از محیط زیست به یکی از مهم ترین مسائل مشتریان، دولت ها، کارکنان و رقبا تبدیل شده و فشارهای بین المللی و جهانی، سازمان ها را ملزم به تولید محصولات و خدمات سازگار با محیط زیست کرده است. این چالش منجر به ایجاد مفهوم جدیدی به نام مدیریت زنجیره سبز در حوزه کسب و کار شده که ترکیبی از تفکر محیطی و زنجیره تامین است، که مزیت رقابتی را برای شرکت های در پی خواهد داشت. این رویکرد مورد توجه گسترده صنایع، دولت ها و نهادهای مرتبط با محیط زیست قرار گرفته است. هدف این تحقیق شناسایی شاخص های اصلی مدیریت زنجیره تامین سبز و ارائه چارچوبی در این راستا به منظور پیاده سازی مدیریت زنجیره تامین سبز و سنجش و مقایسه میزان سبز بودن صنایع تولیدی علی الخصوص صنعت مواد غذایی می باشد. این تحقیق در دو فاز متفاوت صورت گرفته است؛ در فاز نخست مؤلفه های مدیریت زنجیره تامین سبز با مطالعه متون علمی استخراج شده (شامل هفت بعد: تامین کننده و خرید سبز، طراحی و بسته بندی سبز، تولید سبز، توزیع و بازاریابی سبز، لجستیک معکوس، مدیریت زیست محیطی و آموزش و پژوهش و 35 شاخص) و مبنای تهیه پرسشنامه قرار گرفته است. در فاز بعدی مؤلفه های استخراج شده به منظور غربالگری در قالب پرسشنامه در اختیار خبرگان صنعت مواد غذایی قرار گرفت. و در نهایت چارچوبی برای مدیریت زنجیره تامین سبز با 7 بعد و 29 شاخص ارائه گردید.