امروزه طراحی سیاست‌های اقتصادی ملی که از پیشرفت در اهداف چندگانه توسعه پایدار حمایت می‌کنند، به دلیل پیچیدگی‌های اقتصادهای چندبخشی و اغلب سیاست‌های متضاد، مانع توسعه می‌شوند. تحقیقاتی که برروی پایداری و امنیت منابع جهانی انجام شده نشان می‌دهد که پس از اینکه جوامع، حوادث جدید را تجربه کردند، درک آنها از امنیت منابع و توسعه پایدار به مرحله جدیدی رسیده است. این پژوهش سعی می کند به تبیین تحولات رابطه انسان و توسعه بپردازد. به منظور بررسی شرایط موجود، از روش کتابخانه ای و سندی با رویکرد نظری استفاده و با پیمایش در متون و منابع موجود، مطالب و اطلاعات بیش از 500 مقاله در حوزه های مختلف مدیریت، کسب و کار، اقتصاد و جامعه شناسی با رویکرد توسعه در بازه زمانی سال های 1380 الی 1401 مطالعه شد. پس از جمع آوری اطلاعات مرتبط با حوزه مدیریت و سازمان مبتنی بر منابع انسانی، دسته بندی نظرات صاحبنظران، بررسی آماری یافته ها و نتایج پژوهشگران در یک بازه میان رشته ای، از 384 مقاله استفاده شده که پس از تعامل با اساتید مرتبط، بازنگری مکرر و تلخیص، جمعبندی گردید. درنهایت با ارائه مدل پیشنهادی توسعه مبتنی بر منابع انسانی پیشنهاد گردید ضمن شناسایی سازمان ها به عنوان محلی برای تعامل منصفانه کارگزاران و در نهایت کل جامعه و محیط زیست، بوسیله مولفه های آموزش، دانش، فرهنگ، مشارکت و عدالت به بهينه سازي منابع انساني مورد نیاز در سازمان ها پرداخته شود.