به منظور بررسی تاثیر کاربرد پوشش خوراکی ژل آلوئه‌ورا و پلی آمین پوترسین پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه فاکتور اجرا شد، فاکتور اول ژل آلوئه‌ورا (در دو سطح صفر و 30 درصد)، فاکتور دوم پوترسین (در سه سطح صفر، 5/0 و 5/1 میلی‌مولار) و فاکتور سوم زمان (روزهای 7، 14 و 21) بود. شاخص‌هایی از جمله میزان سفتی بافت میوه، نشت یونی، میزان مواد جامد کل و میزان کاروتنوئید با پروتکل‌های مربوطه اندازه‌گیری شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که کاربرد توأم ژل آلوئه‌ورا و پوترسین منجر به حفظ سفتی بافت میوه و ممانعت از افزایش میزان مواد جامد کل در میوه آلو گردید، اگرچه با گذشت زمان میزان سفتی بافت میوه‌ها روندی افزایشی نشان داد. نشت یونی در میوه آلو نیز در اثر کاربرد توأم ژل آلوئه‌ورا و پوترسین کاهش یافت هر چند که با گذشت زمان روندی افزایشی داشتند، میزان کاروتنوئید کل در اثر کاربرد توأم ژل آلوئه ورا و پوترسین و هم‌چنین، با گذشت زمان روندی افزایشی نشان دادند. به طور کلی می‌توان بیان نمود که کاربرد توأم ژل آلوئه‌ورا و پوترسین منجر به افزایش ماندگاری میوه آلو شد و می‌تواند به عنوان روشی اقتصادی مورد استفاده قرار گیرد.