شهر، مجموعه¬ای از عوامل طبیعی، اجتماعی و محیط¬های ساخته شده توسط انسان است که جمعیت در این مجموعه به صورت منظمی درآمده و آداب و رسومی را برای خود ابداع کرده¬اند. رشد سریع پدیده شهرنشینی در دهه¬های اخیر، به ویژه در کشورهای در حال توسعه، چشم اندازهای شهری را به شدت تغییر داده است. با روند رو به رشد شهرنشینی و سرعت تغییرات آنچه امروزه در ساختار شهرها بیش از هر چیز در معرض تهدید قرار دارد، منظر شهری است که نمود بحران در طراحی شهری، مدیریت و برنامه ریزی بصری فضاهای عمومی شهر به حساب می¬آید. منظر شهری، حاصل سطح تماس انسان با شهر است؛ در این راستا، انسان نه تنها در ساختار چشم¬انداز بصری شهر از طریق فعالیت¬های خود بر منظر شهری تاثیر می¬گذارد، بلکه رفتار و درک ذهنی شهروندان نیز از طریق تماس با منظر شهری تاثیر می¬پذیرد. مقوله منظر شهری از مهم¬ترین مباحث و مسائل شهری است که همواره مورد توجه معماران، طراحان، برنامه¬ریزان شهری، معماران منظر، روانشناسان محیط و جامعه¬شناسان به شمار می رود، منظر شهر چیزی فراتر از یک مسئله برنامه¬ریزی و طراحی شهری است. منظر شهری در درجه نخست مسئول ارزش¬ها، هدف¬های انسانی و به رسمیت شناخته شدن مسئولیت¬های اجتماعی توسط افراد جامعه است. اگرچه در طول تاریخ، طراحی نوآورانه شهرها معمولاً در پی رشد اقتصادی شهرها رخ داده است، اما امروزه در عصر جهانی شدن شهرها، روندی معکوس به چشم می خورد. شهرهای برخوردار از منظر شهری مطلوب قادرند با وسعت بخشیدن به تجربه زیبا¬شناختی شهروندان، موجب ارتقاء تصویر ذهنی و تقویت غرور در میان شهروندان گردند. و از طریق بالابردن احساس تعلق به محیط موجب افزایش کیفیت زندگی شوند. براین اساس، هدف پژوهش پیش¬رو، شناسایی عوامل تاثیرگذار در طراحی منظر شهری به عنوان لایه¬ای در شکل¬گیری فرم شهری است. این پژوهش با روش توصیفی- تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه¬ای و اسنادی به شناسایی عوامل و فاکتورهای تأثیرگذار در طراحی منظر شهری، پرداخته و در نهایت بر مبنای چهارچوب نظری پژوهش، مولفه های منظر شهری در قالب سه بعد زیباشناختی، معنایی- ادراکی و عملکردی- فعالیتی زیبایی شناختی در جداره های شهری تدقیق و راهکارهای طراحی پیشنهاد گردید.