رشد سريع جمعيت شهری به ویژه در کشورهای در حال توسعه و از جمله ايران، که حدود 70% جمعيت آن شهرنشين است( بر اساس نتايج سرشماري جمعيت در سال 1390، بيش از79درصد کشور شهري است)، مديريت شهری را با چالش¬های فراوانی در زمينه توسعه شهری مواجه نموده است. به بیان دیگر وظيفه مديريت به صورت عام و به شکل سنتی در مسايلی مانند برنامه¬ريزی، هدايت، رهبری، کنترل، بسيج منابع و ساماندهی خلاصه می¬شد، ولی با گسترش فنّاوری‌های جديد، وظايف مديريت و مديريت شهری به سمت مسايلی از قبيل بهبود کارایی، اثربخشی و در نهايت بهره¬وری نه تنها در ابعاد بخشی، بلکه در ابعاد فضايي متمايل شده است. در ایران با توجه به اینکه شهرداری¬ها سازمان¬های عمومی و غیردولتی هستند و از لحاظ درآمدی و منابع مالی مستقل و خود اتکا هستند، بنابراین باید در فعالیت¬های خود از کارایی برخوردار باشند تا بتوانند به سمت اهداف خود گام بردارند. لازم به¬ذکر است که روش‌های مختلفی توسط صاحب نظران برای سنجش کارایی سازمان¬ها، کارخانجات، مناطق و غيره پيشنهاد شده است. که روش‌ اندازه‌گیری کارایی به روش تحلیل پوششی داده¬ها، از جمله معروف¬ترین و بهترین آن‌ها می¬باشد. در این روش برای سنجش کارایی يک بنگاه خاص، عملکرد آن بنگاه با عملکرد بهترين بنگاه¬های موجود در آن صنعت مقايسه می‌شود. از همين روش برای مطالعات در قالب واحدهای مديريتی نيز استفاده می‌شود. در شهرداری شیراز تقسيمات منطقه¬ای (11 منطقه) مبانی فضايي سازمان مديریت شهری را تشکيل می¬دهند. هر منطقه علاوه بر اینکه دارای محدوده فضايي مشخص می¬باشد، در بخش های مختلفی به فعالیت می¬پردازد.