مقدمه: هدف از تحقيق حاضر، بررسی تاثیر و ماندگاری برنامه ی تمرینی 8 هفته حرکات اصلاحی با فیزیوبال،و کینزیوتیپ بر زاویه سر به جلو پسران نوجوان مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی. سر به جلو یکی از شایع ترین پوسچرهای معیوب است که باعث عدم سازماندهی صحیح عضلات گردن می شود ،بنابراین ضرورت و اهمیت چنین تحقیقاتی بخصوص در بین افراد کم سن و سال کاملا محسوس است.
روش ها: تعداد 45 نفر از پسران باشگاهی در اصفهان(15تا18سال) به عنوان نمونه ي آماري انتخاب شدند. میزان زاویه سر به جلو با استفاده از روش عکسبرداری نیمرخ بدن مورد اندازه گیری قرار می گیرد.
يافته ها: ميزان سر به جلو در نوجوانان پسر مبتلا به سندرم متقاقطع در گروه حرکات اصلاحی با کینزیوتیپینگ پیش آزمون(4.73 ± 51.8)، پس آزمون (4.8 ± 44.4)،ماندگاری( 4.69 ± 44.73 ) در گروه حرکات اصلاحی با فیزیوبال پیش آزمون(4.73 ± 50.66) و پس آزمون (4.24 ± 43.13)،ماندگاری( 4.31 ± 46.73 ) که نشان دهنده تاثیر هر دو برنامه تمرینی و ایجاد ماندگاری تاثیر تمرینات پس از 4 هفته از انجام تمرینات بر زوایه سر به جلو می باشد.
نتيجه گيري: یافته های تحقیق حاضر نشان داد ، برنامه ی تمرینی تجويز شده در این تحقیق زاويه سر به جلو در پسران نوجوان مبتلا به سندرم متقاطع فوقانی را کاهش می دهد. همچنین با گذشت 4 هفته از انجام تمامی تمرینات، ماندگاری قابل توجهی از تمرینات بر روی زاویه سر به جلو مشاهده گردید.