هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین انگیزش پیشرفت ورزشی، کمال‌گرایی، تحمل ناکامی با اضطراب بیماری کرونا در ورزشکاران دختر و پسر می‌باشد. تحقیق حاضر از نوع همبستگی است که به روش میدانی و با هدف کاربردی بودن انجام شد. جامعه‌ی آماری این تحقیق ورزشکاران دختر و پسر 14-18 سال شهر تبریز بود. داده‌ها با روش نمونه‌گیری هدفمند با 200 شرکت کننده (100 دختر و 100 پسر) از باشگاه‌ها و مدارس شهر تبریز جمع‌آوری شد. آزمودنی‌ها پرسشنامه‌های ورزش‌گرایی گیل، کمال‌گرایی هیل، تحمل ناکامی هارینگتون و اضطراب بیماری کرونا را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره به روش سلسله مراتبی بهره گرفتیم. سطح معنی‌داری برای فرضیه‌ها 05/0 بوده و تمام روش‌های آماری با استفاده از نرم افزار spss24 انجام شد. نتایج نشان داد بین انگيزه پيشرفت با كمال‌گرايي و تحمل ناكامي رابطه مثبت معنادار وجود دارد. بين اضطراب بيماري كرونا با انگيزه پيشرفت و كمال‌گرايي رابطه منفي معنادار وجود دارد. بين تحمل ناكامي و اضطراب بيماري كرونا رابطه معنادار مشاهده نشد. و بين كمال‌گرايي و تحمل ناكامي در ورزشكاران رابطه منفي معنادار وجود دارد. نتایج با توجه به نظریات انگیزه پیشرفت (نظریه نیاز پیشرفت، نظریه اسناد، نظریه هدف پیشرفت و نظریه انگیزش شایستگی) و نظریات کمال‌گرایی (بهنجار و نوروتیک) بحث شدند.