امروزه گردشگری، بزرگترین و متنوع ترین صنعت دنیا به حساب می آید و توسعه آن به ویژه در کشورهایی که در پی دستیابی به رشد پایدار می باشند از اهمیت ویژه ای برخوردار است. این پژوهش به بررسی عوامل و موانع رشد صنعت گردشگری با وجود امکانات و توانایی های بالقوه موجود در ایران، می پردازد. روش مورد استفاده در این تحقیق، روش اسنادی است. از این رو در این روش با رجوع به منابع و مآخذ فارسی ولاتین مرتبط با موضوع، به توصیف و تحلیل موضوع پرداخته شده است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که موانع دخیل در رشد صنعت گردشگری ایران هم موانع داخلی و هم موانع خارجی می باشد. که از موانع داخلی می توان به موانع زیربنایی، فرهنگی - اجتماعی و مدیریتی و ساختاری؛ و از موانع خارجی می توان به تحریم های اقتصادی و سیاسی علیه ایران، تبلیغات ضد ایرانی در شبکه های ماهواره ای و امنیت پایین منطقه خاورمیانه اشاره کرد. راهکاری که این پژو هش ارائه می دهد، در ابتدای امر تدوین مبانی نظری مناسب درمورد نحوه نگرش جامعه ایرانی به گردشگری است.و پس از وفاق نسبت به این موضوع، توسعه زیرساخت های فیزیکی و افزایش سرمایه گذاری بخش های دولتی و خصوصی در این صنعت می باشد.