نعنا از قدیم الایام به عنوان یک گیاه معطر و اشتها آور، برای ناراحتی های دستگاه گوارش به کار می رفته است. بقراط پدر علم طب از نعناع در نوشته های خود یاد کرده است. در قرون وسطی از نعناع در معالجه ی بیماری ها و التیام زخم ها و درمان درد گزیدگی زنبور و سگ هار، استفاده می شده است. نعناع دارای کاربرد فراوان در طب گیاهی می باشد. هورمون اسید سالیسیلیک و کود اسید هیومیک به عنوان ترکیبات موثر در تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیکی و متابولیت های ثانویه گیاهان به شمار می روند. بدین منظور، آزمایشی بر پایه ی فاکتوریل در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی با 2 تیماراسید سالیسیلیک و اسید هیومیک در 3 تکرار اجرا گردید. تیمار اسید سالیسیلیک به صورت محلول پاشی با سه سطح 0،150،300میلی گرم در لیتر در سه مرحله روی گیاهان نعناع اعمال گردید. تیمار اسیدهیومیک به صورت کودآبیاری با سه سطح 0،150،300 میلی گرم درلیتر به پای هر گیاه اعمال شد. از میان پارامترهای مورد بررسی میزان فنل و ظرفیت آنتی اکسیدانی مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که ظرفیت آنتی اکسیدانی در غلظت های متوسط اسید هیومیک و غلظت بالای اسید سالیسیلیک به طور معنی داری به حداکثر میزان خود رسید. میزان فنل نیز در غلظت های بالای اسید هیومیک و اسید سالیسیلیک، به طور معنی داری افزایش یافت. جهت دستیابی به بیشترین میزان بیوماس گیاهی و ماده موثره بهینه ، مطالعات و کاربرد غلظت های متفاوت این تنظیم کننده ی هورمونی و کود اسید هیومیک در راستای افزایش خصوصیات با ارزش دارویی مورد نیاز است.