امروزه تاثیر سلو لهاي بنيادي در درمان انواع بيماري‌ها اثبات شده است. مکانیسم عمل سلولهای بنیادی در درمان آسیب ها با توجه به ظرفیت افزایش رگزایی، تعدیل التهاب و ترشح ترکیبات نوروتروفیک مشخص شده است(1). مطالعات اخیر نشان داده¬اندكه سلول های بنیادی مزانشیمال Mesenchymal stem cells (MSCs) داراي عملكرد تنظيم كنندگي سيستم ايمني (ايمونومدولاتوري) هستند(2). استفاده از سلول های فوق الذکر یک راهکار درمانی جدید است که پتانسیل بسیار بالایی در جهت درمان و یا کنترل اختلالات مختلف بدن دارد. سلولهای بنيادي مزانشیمی با ترشح انواع سایتوکینها و رسپتورهای ایمنی باعث تنظیم محیط اطراف بافت میزبان خود میشوند(3). از جمله مهمترین فاکتورهای موثر در تحریک رشد سلولهای مزانشیمی مسیر NF-κb می باشد که فعالیت بیش از اندازه آن ارتباط مستقیم با پیشرفت سرطان كولوركتال دارد(4). از طرفی میکروبیوتا که از یک اکوسیستم متنوعی از ارگانیسمهای میکروبی نظیر باکتری ها، ویروس ها و قارچ های موجود در میزبان انسانی تشکیل شده است نقش مهمی در کنترل رشد سلول های بنیادی مزانشیمال دارد. به طوری که عدم تعادل در میکروب روده ای ممکن است با فعال کردن مسیر NF-κB منجر به کولیت روده ای می شود(5). همچنین در شرایط دیس بیوزیس (عدم تعادل در میکروبیوتا) القای مسیرهایی مانند NF-κB اتفاق می افتد. بر این اساس به نظر می رسد که بکارگیری مکمل های پروبیوتیک با هدف جلوگیری از اختلالات میکروبی روده در فرایندهای سلول درمانی می تواند بسیار تاثیر گذارتر باشد(6).