عواملي مانند آب و هوا، فرهنگ و طبيعت بيش از هر جاذبه ديگري مورد علاقه گردشگران قرار دارد. در اين ميان بدون ترديد، نقش عامل آب و هوا در موفقيت و توسعه گردشگري يک مکان از اهميت بالايي برخوردار است. اين پژوهش ارزيابي شرايط اقليم گردشگري حاکم بر شهر خوي انجام شد. جهت شناخت شرايط اقليمي حاکم بر شهر خوي از متغيرهاي جوي موثر بر آسايش اقليمي انسان استفاده شد. مهمترين متغيرهاي موجود در اين زمينه عبارتند از دماي هوا، رطوبت نسبي، سرعت باد و ابرناکي. اين متغيرها به صورت روزانه از سال 1959 تا سال 2011 از سازمان هواشناسي کشور تهيه گرديد. براي شناخت شرايط اقليمي حاکم بر شهر خوي، از شاخص¬هاي قابل محاسبه در مدل ريمن (شاخص دماي موثر استاندارد، شاخص دماي معادل فيزيولوژيک و شاخص ميانگين راي پيش بيني شده ) استفاده گرديد. نتايج اين پژوهش نشان داد که براساس شاخص¬هاي دماي معادل فيزيولوژيک و ميانگين راي پيش بيني شده، اقليم غالب در خوي، شرايط خيلي سرد است. اما براساس شاخص دماي موثر استاندارد، وضعيت خيلي خنک، غالب ترين شرايط اقليمي حاکم بر شهر خوي است. برآورد ميزان آسايش اقليمي شاخص¬هاي مورد مطالعه در خوي نيز نشان داد که به طور متوسط حدود 50 روز از سال آسايش اقليمي وجود دارد. این مقدار آسایش اقلیمی اغلب در ماههای خرداد، مهر و اردیبهشت توزیع شده است. همچنين براساس هر سه شاخص شرايط فوق العاده گرم در خوي در طول سال رخ نمي دهد.