کشف های اخیر در مورد تفاوت های فرهنگی در پدیده های روانشناختی که در وهله اول به صورت جهانی در نظر گرفته شد، ذهنی بودن ذاتی فرایند علمی و نیاز به استفاده از روش هایی که به تغییرات طبیعی اجازه ظهور و فهم دقیق تر روانشناسی انسانی را می دهند برجسته می کند. هدف روانشناسی فهم رفتار واقعی انسان است. با این حال، تعصبات فرهنگی در فرایند علمی می تواند باعث مقید شدن دانش شود. در این مقاله توصیف می کنیم که چگونه روش های دانش محور می توانند این قید ها را برطرف کرده و نگاه های جدیدی را آشکار کنند که توسط نظریه ها نادیده گرفته می شوند. برای پیشرفت دانش از یک روش نمادین پیروی می کنیم که به شکل بهتری روش های داده محور را با نظریه ترکیب می کند. بطور کلی نفش عمیق فرهنگ در پیشرفت دانش ( نظری ، روش شناسی و تجربی) روا نشنا سی مورد تحلیل قرار می گیرد..