دو نظریه ی مقابل هم در توضیح انگزه های معاملات اشخاص وابسته وجود دارد: مقدمات قرارداد موثر برای بهره بردن سهام داران و واسطه ای برای کارمندان داخلی برای سلب مالکیت سهامداران بیرونی از طریق معامله با خود. این مطالعه چنین فرض کرده است که در یک واحد اقتصادی نیمه توسعه یافته با خدمات و محصولات دارای ادغام عمودی بالای تایوانی، انواع مختلف معاملات اشخاص وابسته مربوط به عواید شرکت ، ویژگی های گسترده ی آن را منعکس خواهد کرد و منجر به اطلاع رسانی عواید مجزایی خواهد شد. ما از هردوی فروش محصولات و عوایدهای غیراجرایی برای آزمایش چگونگی تاثیر معاملات اشخاص وابسته بر مقدار عواید کنونی و آینده ی قرار گرفته در بازگشت سرمایه ی کنونی استفاده می کنیم. نتایج عملی نشان می دهد که اطلاع رسانی قیمت ها برای شرکت هایی افزایش یافته است که فروش محصول اشخاص وابسته ی بالایی را افشا می کنند، هنوز برای شرکت هایی که عواید غیر اجرایی مربوط به اشخاص وابسته ی بالایی را گزارش می دهند مخرب است. این امر طبقه بندی فرعی معاملات اشخاص وابسته مربوط به عواید را پیشنهاد می دهد که برای سرمایه گزاران نشانه هایی دارد. ما برخی بررسی های تشخیصی را اجرا می کنیم و نتایج را به اثبات می رسانیم که برای مشخصات مختلف محکم هستند.