هدف اصلی این تحقیق بررسی تاثیر مدیریت زمان بر بهره وری و خلاقیت در میان کارکنان سازمان آتش نشانی تبریز می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود که به صورت میدانی انجام گرفت و از حیث ارتباط بین متغیرها از نوع علی و به طور مشخص مبتني بر مدل همبستگی بود. جامعه‎ی آماری تحقیق کلیه کارکنان سازمان آتش نشانی تبریز می باشد. از بین جامعه آماری 204 نفر به طور تصادفی ساده برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای دست یابی به اهداف تحقیق از سه پرسشنامه‌ی استاندارد مدیریت زمان مورهد و گريفين(1989)، پرسش¬نامه بهره¬وري هرسی و گلد اسمیت (2007) و پرسشنامه استاندارد خلاقیت تورنس استفاده شد. علیرغم استاندارد بودن پرسشنامه ها، هر سه پرسشنامه مطابق با ساختار سازمانهای خدماتی بومی‌سازی شد و روایی صوری و محتوایی آن‌ها به تایید 20 تن از متخصصین رسید و پایایی آن‌ها در یک آزمون مقدماتی با 30 آزمودنی و با آلفای کرونباخ به ترتیب86/0، 83/0 و 89/0 محاسبه شد. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع‌آوری شده از نرم افزار آموس و روش معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که مدیریت زمان بر بهره وری و خلاقیت در کارکنان سازمان آتش نشانی تبریز تأثیر دارد. همچنین مولفه های مدیریت زمان(برنامه ريزي روزانه، اعتماد به برنامه ريزي بلند مدت، پافشاري و پيگيري، عدم تداخل و بي نظمي در برنامه ها هدف گذاري در بعد رفتاري و كنترل زمان) بر بهره وری کارکنان سازمان آتش نشانی تبریز تأثیر دارد. نتایج دیگر تحقیق نیز نشان داد که مولفه های مدیریت زمان نیز بر خلاقیت کارکنان سازمان آتش نشانی تبریز تأثیر دارد.