در جهان امروز گردشگری به عنوان یک فعالیت اقتصادی سهم به سزایی در جابجایی سرمایه دارد ،اما کشور ایران با اینکه از لحاظ جاذبه های تویستی در ردیف ده کشور اول دنیا به شمار می رود ،سهم ناچیزی از این سرمایه ی عظیم را به خود جذب نموده است . امروزه با توسعه صنعت توریسم ؛ گردشگری کمتر به صورت عمومی دنبال می شود ، بلکه اغلب گردشگرها تخصصی شده که قطعا با شناسایی و برنامه ریزی خاص در این زمینه می توان سهم کشور را در درامد های ارزی حاصل از ان افزایش داد . قناتها که در همه جای این کشور خشک حفر شده و حیات دارند دارای کارکردهای متفاوتی در ابعاد اقتصادی ،اجتماعی – فرهنگی و زیست محیطی بوده به نحوی که می توان آن را عامل نیرومندی در تحول اقتصادی ،فرهنگ ، تاریخ و حتی آینده به شمار آورد. این پدیده های شگفت جدای از ویژگی های خاص خود در معماری و قدمت ، به واسطه ی همراه بودن با افسانه ها و آداب و رسوم ویژه می تواند در زمینه جذب گردشگران خاص عامل مهمی به شمار آید .هدف از ارائه مقاله ی پیش رو که با روش توصیفی – تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای سنتی و دیجیتال نگاشته شده؛ معرفی قنات به عنوان هنر بی بدیل معماران و مقنیان کشورمان با تاکید بر قنات قصبه گناباد ، به صورت یک جاذبه توریستی است.