عليرضا قزوه و سيد حسن حسيني، دو شاعر مشهور و نامی معاصر هستند كه بعد از پيروزی انقلاب، مورد توجه محافل ادبی قرار گرفتند. با توجه به اينكه محور اصلی مضامين اشعار اين دو شاعر متعهد با موضوعات انقلابی و دينی و سياسی عجين گشته؛ غالبا در اكثر محافل ادبی از آنها به عنوان شاعران عرصه ادبيات پايداری و مقاومت نام برده
می¬شود.
ادبيات معاصر فارسي در دوره بعد از انقلاب زمينه بروز و ظهور شاعران بزرگي شد كه به خوبي توانستند مضامين انقلابي و اسلامي را به زبان شعر بيان كنند. ادبيات مقاومت يا پايداري به عنوان يكي از محوري ترين حوزه هاي هنرنمايي شاعران معاصر تبديل شد و با ويژگی های منحصر به فرد خود،‌ مورد توجه بيشتر شاعران و اديبان قرار گرفت. اين پژوهش به بررسی و تبيين مهم ترين درون مايه های آثار حسينی و قزوه با موضوع انقلاب اسلامي می پردازد و بارزترين جلوه های مربوط به موضوع پايداری با تكيه بر مضمون انقلاب اسلامي را در اشعار اين شاعران مورد بررسی و تحلیل قرار می دهد. نتايج پژوهش نشان مي دهد اين دو شاعر مطرح معاصر ادبيات فارسي به خوبي توانسته اند،‌مضامين ناب انقلابي را با احساسات صادقانه خود عجين نموده و با ابزار شعر به تصوير بكشند به طوري كه اعطاي عنوان شاعر انقلابي به ايشان گزافه نيست.