زمینه و هدف: آلودگی صوتی یکی از چهار آلودگی عمده در جهان محسوب می شود. پیامدهای ناشی از توسعه شهرنشینی، سبب آلوده شدن محیط زیست با آلودگی های زیست محیطی، از جمله آلودگی صوتی شده است. بررسی های صورت گرفته، مبتنی بر این واقعیت است که بخش قابل توجهی از شهر تهران در مواجهه با آلودگی صوتی با تراز صوتی فراتر از حد مجاز قرار دارد. درختان در کاهش صدا از عوامل بسیار مؤثري محسوب می شوند و نقش مؤثري در کاهش آلودگی صوتی ایفا می نمایند. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر پوشش گیاهی بر کاهش آلودگی صوتی و ضرورت تبیین راهکار مناسب در جهت حفظ و افزایش فضای سبز شهری در کلان شهر تهران به منظور ایجاد رویکردی مثبت در برابر این خطر زیست محیطی در حال رشد، صورت گرفت. روش بررسی: در این تحقیق از روش توصیفی ـ تحلیلی استفاده شد و در 2 فاز مستقل انجام پذیرفت. نتایج: پوشش گیاهی علاوه بر اینکه ارزان و در دسترس می باشد، آلودگی صوتی فضاهای باز را در مقایسه با مواد دیگر به صورت قابل ملاحظه ای کاهش می دهد. نتايج حاصل از بررسي فضاي سبز شهر تهران، حاكي از آن است كه ميزان سرانه فضاي سبز شهري، از نسبت مناسبي برخوردار نمي باشد و با استانداردهاي جهاني اختلاف بسیار دارد. پیشنهادات: از طبیعت در کناره سازه مصنوعی نه تنها به دلیل حس زیبایی شناختی بلکه به عنوان یک ضرورت در جهت کنترل آلودگی های زیست محیطی همچون آلودگی صوتی استفاده شود. در نتیجه ضرورت حضور کاربردی درختان منحصراً برای کاهش صدا، همراه با رویکرد مدیریتی مناسب و استفاده از جنگل تفریحی در مناطق مسکونی در مباحث جنگلداری یک ضرورت منظور شود.