به منظور ارزیابی عملکرد بیولوژیک و دانه آفتابگردان در کشت مخلوط افزایشی با لوبیا آزمايشي در دو سال زراعي 1392 و 1393 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه بوعلي سينا انجام گرفت. آزمايش به صورت اسپلیت پلات بر پايه بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار اجرا شد. خاک ورزی (خاک ورزی کامل، نیمه خاک ورزی با چیزل و نیمه خاک ورزی با دیسک) و الگوی کاشت (كشت خالص آفتابگردان و لوبیا و کشت مخلوط افزايشي 30 و 60 درصد لوبیا با آفتابگردان) به ترتیب به عنوان فاکتور اصلی و فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که بیشتر صفات تحت تأثیر خاک ورزی قرار نگرفتند ولی اثر الگوی کشت بر آن ها معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه آفتابگردان (22/356 گرم در متر مربع) در تیمار کشت خالص بدست آمد ولی، با اجرای کشت مخلوط از میزان این ویژگی ها بطور معنی داری کاسته شد. در کشت مخلوط، عملکرد دانه لوبیا نیز نسبت به کشت خالص آن کاهش نشان داد. در میان تیمارهای خاک ورزی بین تیمار خاک ورزی کامل و نیمه خاک ورزی با چیزل و دیسک از نظر ویژگی عملکرد دانه کل اختلاف معنی داری مشاهده نشد ولی، در میان الگوهای مختلف کشت بيشترين ميزان عملكرد دانه کل (28/437 گرم در متر مربع) به تيمار کشت مخلوط افزايشي 60% لوبیا + آفتابگردان تعلق گرفت. به طورکلي، مي‌توان اظهار داشت که کشت مخلوط افزايشي 60 درصد لوبیا + آفتابگردان داراي عملکرد کل بيشتري نسبت به کشت خالص هر دو گونه آفتابگردان و لوبیا بوده و کارايي استفاده از زمين را افزايش داد.