در دهه‌هاي اخير ژنتیک‌، به‌عنوان يك دانش كاربردي مورد توجه قرار گرفته است. ماهيان ممكن است انديكاتور مناسبی ازآلودگی براي پايش آلودگی‌ها باشند چراكه پاسخ‌هاي بيوشميايی آنها كاملاً مشابه پاسخ‌های موجود در پستانداران می‌باشد. بیان ژن‌ها و شکستگی DNA به عنوان يك بيوماركر آلودگی‌هاي محيطی در ماهی و ديگر گونه‌هاي آبزی توجه زيادي را به خود جلب كرده است. از آنجا كه استخراج نفت خام و استفاده از صنایع رو به رشد است بنابراين احتمال اين كه اين مواد به ميزان قابل توجهی در محيط زيست انتشار پيدا كنند يك واقعيت است كه با افزايش نگرانی‌ها از جهت سلامت انسان و محيط زيست همراه است. اگرآلاینده‌ها در سيتوپلاسم مستقر شود حضور برخی مواد می‌تواند باعث ايجاد آسيب مستقيم يا مرگ سلول در اثر این تعاملات شود‌ و عكس‌العمل فيزيولوژيكی گونه‌هاي ماهی نسبت به آلودگی‌های مختلف، متفاوت خواهد بود.