اندیشه ولایت فقیه ،تئوری شیعه در موضوع حاکمیت برای عصر غیبت است.که بنا به نظریات مشهور فقهی وکلامی همان استمرار رسالت نبوی وامامت علوی از بعد حکومتی واجرایی می باشد.با شکل گیری انقلاب اسلامی ،این نظریه از دوران فترت خود واز حیطه ی تعاملات فردی خارج شد وبا طراحی وتثبیت نظام اسلامی ،مدعای تشکیل واداره دولت اسلامی را به جهانیان عرضه کرد.بحث اختیارات حکومتی فقیه حاکم از مباحث پرچالش در فقه ونیز در حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران است.در قانون اساسی ایران این مطالب حول عنوان اطلاق ومواد واصول مربوط به اختیارات رهبری مطرح می شود. البته همچنان در مناسبت هایی این اختلاف نمایان می شود وضرورت پرداختن به این مباحث موجه می نماید.این مقاله متکفل نگاهی نو وبا استفاده از مفاهیم وقواعد فقهی وحقوقی به این مساله می باشد.