اثر اصلي پرداخت دين توسط مديون اين است كه موجب سقوط دين و برائت مديون مي شود . اگر دين طبق قانون و قرارداد في مابين پرداخت شود مديون تعهد خود را اجرا كرده است و دين خود به خود و به طور طبيعي زائل مي شود. اگر طلب طلبكار مستند به نوشته باشد ، پس از پرداخت دين توسط مديون طلبكار ديگر نفعي در نگه داري سند ندارد و عرف طلبكار را ملتزم به رد سند بدهي به مديون مي كند كه نشانه وصول آن است ويا اينكه طلبكار رسيد جداگانه اي به مديون دهد مبني بر اينكه طلب خود را وصول كرده است و مديون بايد اين رسيدي را كه طلبكار به او دهد در نزد خود نگه داري نمايد تا در برابر مطالبه احتمالي طلبكار آن را ارائه نمايد. در حالي كه اگر طلبكار سند اصلي دين را به مديون مسترد نمايد و مديون با از بين بردن سند ديگر هيچ خطري مبني بر مطالبه مجدد دين توسط طلبكار او را تهديد نمي كند.