تصميم‌گيري (فرايند شناسايي و انتخاب يك مرحله از عمل براي حل يك مساله يا بهره جستن از يک فرصت) بخش مهمي از وظيفه مدير است. مدير براي تصميم‌گيري به عملكرد گذشته به شرايط حال و انتظارات آينده توجه مي‌كند. گذشته از اين، هنگامي كه مديران نتيجه‌هاي احتمالي حاصل از تصميمات خود را برانداز مي‌نمايند، بايد به اين موضوع هم توجه كنند كه امكان دارد تصميمات ديگران با تصميمات آنها در تعارض و يا داراي رابطه متقابل باشند. معمولاً چهار حالت غيررسمي و شهودي باعث مي‌شوند كه مديران به وجود مساله‌اي پي ببرند که در این مقاله به طور مشروح به آنها خواهیم پرداخت. این حالات عبارتند از:
1. زماني كه عملكرد كنوني نسبت به تجزيه گذشته اختلاف پيدا كند.
2. هنگامي كه عملكرد نسبت به برنامه تدوين شده متفاوت شود.
3. هنگامي كه ديگران ابراز ناخشنودي يا نارضايتي نمايند.
4. سرانجام هنگامي كه عملكرد شركت‌هاي وسازمان‌های رقيب سازمان را به چالش بطلبند.