حد در لغت به معنای منع است و حدید هم از همین ریشه می¬باشد، زیرا سخت و ممتنع است. به دربان، حداد گفته می¬شود، چون مانع مردم می¬شود. مجازات¬های مقدر شرعی از آن لحاظ حد نامیده¬اند که مانع مردم از ارتکاب گناهان می¬شود. ریشه¬ی اصلی «حد» همان منع است و اگر به «منتهی الیه» اشیا و آخرین مرحله¬ی چیزی حد گفته شود از این نظر است که مانع از اختلاط و آمیزش چیز دیگری با آن است. اطلاق حدود الهی بر احکام و قوانین شرع نیز به خاطر آن است که تجاوز از آن¬ها ممنوع است. در این مقاله قصد داریم جرایم محاربه، بغی و افساد فی الارض را مورد بررسی دقیق و مداقه قرار دهیم.