مالكيت حقي است براي بشر تا او بتواند بدون دغدغه و با ازادگي زندگي خودرابه سربرد وشخصيت خود را بسط دهد مالكيت جزفطرت وغريزه انسان است مالك مي تواند باهرشيوه اي كه مايل باشد وباهرانگيزه اي كه دارد ازعين مال خودبهره مند گردد ياان رابي استفاده قرار دهد.ازطرفي براي در اجتماع زيستن,آدميان به تجربه وفراست دريافتند که چنانچه هرکس بخواهد بدون هيچ قيد وبندي مطابق ميل خود عمل کند آرامش اجتماعي ونظم عمومي برقرار نخواهد گرديد زيرا باتوجه به خواسته ها وتمايلات لايتناهي بشري بلاشک حقوق وآزادي ديگران نقض ميگرديد وچه بسا تعارض وتقابل هميشگي حقوق اين افراد موجب نابودي بشريت مي گرديد ازاين رو براي هم زيستي مسالمت آميز وحرکت به سوي تکامل به ناچار رعايت برخي از اصول وقواعد در جامعه خواه بطور صريح خواه بطور ضمني مورد توافق آنان قرار گرفت.در صورت تخطي وسرپيچي از اين قواعد ومقررّات هم ضمانت اجرايي به صورت مجازات هاي مختلف اعمال مي گرديد.بدين سان پايه حقوق کيفري برقرارداد اجتماعي شکل گرفت وافراد جامعه به رعايت قواعد اخلاقي مذهبي اجتماعي اقتصادي و...که معمولاً بصورت مدون درمي آمد,خو گرفته وعادت مي کردند اين همان اصل قرارداد اجتماعي است که ژان ژاک روسو بيان گر آن بود.