مهایات ( به ضم میم) ، از واژه هیئت ، اشتقاق یافته است . هیئت ، به معنای حالت آشکار فراهم آمده برای چیزی است . از نظر لغوی ، مهایات به معنی، کاری را به نوبت و به اندازه سهم انجام دادن و به برابری دو هیئت و یا دو وضع ، تعریف نموده اند. در برخی از فرهنگ های فارسی ، مهایات ، به معنای کاری که بر آن آمادگی و موافقت و سازداری کنند ، آمده است. مهایات یا مهایاه با همزه وبدون آن در لغت به معنی توافق وموافقت است چنانکه گفته شده تهائووا علی کذا یعنی توافق واجتماع کردند."والمهایاه الامر المتهائو علیه" یعنی کاری که بر آن موافقت وسازش و آمادگی نمایند. گروهی ، استفاده از واژه « مهایات » را نیز صحیح دانسته اند؛ زیرا هر مالک ، بهره برداری از حق خویش را به شریک دیگر برای مدت زمانی معلوم به وسیله عقد هبه انتقال می دهد. هم چنین ، برخی ، از عنوان « مناوبه » یاد کرده اند. در این مقاله قصد داریم مبانی و آثار کاربردهای مهایات در حقوق ایران را مورد بررسی دقیق و عمقی قرار دهیم.