هدف اصلی این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر هموارسازی سود تقسیمی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. به منظور آزمون فرضیه ها، نمونه ای متشکل از 118 شرکت در طی دوره زمانی 1386 تا 1393 انتخاب گردید. به منظور تجزیه و تحلیل فرضیه ها نیز از تکنیک رگرسیون حداقل مربعات تعمیم یافته و داده های پنل (ترکیبی) استفاده گردید.
یافته های پژوهش نشان می دهد که عمر شرکت، تمرکز مالکیت و عدم رکود مالی برهموارسازی سود تقسیمی تأثیر منفی و معناداری دارند در حالی که، ریسک شرکت و رشد شرکت برهموارسازی سود تقسیمی تأثیر مثبت و معناداری دارند. در خصوص تأثیر اندازه شرکت برهموارسازی سود تقسیمی نتایج معناداری به دست نیآمد.