این پژوهش به بررسی تاثیر خودمتمایزسازی بر سبک همکاری مدیریت تعارض با توجه به متغیر تعدیل گر اعتیاد به کار در بین کارکنان حوزه مالی و اداری شهرداری مشهد می پردازد. این پژوهش با استفاده از روش نمونه¬گیری تصادفی ساده انجام گردید و برای سنجش خودمتمایزسازی کارکنان حوزه مالی و اداری که ازچهار مؤلفه تشکیل شده است(واکنش عاطفی، گسلش عاطفی، آمیختگی با دیگران، توانایی به دست آوردن موقعیت من) از پرسشنامه¬ی 46 سؤالی استفاده شد. برای سنجش سبک همکاری مدیریت تعارض حوزه مالی و اداری از پرسشنامه ی 3سؤالی استفاده شد. سومین عامل مورد بررسی در تحقیق حاضر، اعتیاد به کار است که توسط پرسشنامه¬ی 20 سؤالی اندازه گیری شد. اعتیاد به کار ازسه مؤلفه¬ی عجین شدن در کار، تمایل درونی در کار، لذت از کار تشکیل می¬شود.
دراین پژوهش از روش¬های آمار توصیفی)تنظیم جدول داده¬ها، رسم نمودارها، محاسبه¬ی میانگین، انحراف استاندارد( استفاده شد. در بخش استنباط‌هاي آماري پس از تبديل نمودن متغيرهاي تحقيق از مقياس ترتيبي به مقياس فاصله‌اي، از آزمون‌هاي نظير ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي استفاده شده است. برای آزمون فرضیه ها در این پژوهش تعداد 136 نفر کارکنان حوزه مالی و اداری شهرداری مشهد مورد بررسی قرار گرفتند که نتایج به شرح زیر حاصل شد.
در میان 4 مؤلفه خودمتمایزسازی تنها مؤلفه گسلش عاطفی با سبک همکاری مدیریت تعارض رابطه نداشت و نیز از ابعاد اعتیاد به کار(عجین شدن در کار، تمایل درونی در کار، لذت از کار) تنها لذت از کار رابطه بین خودمتمایزسازی و سبک همکاری را تعدیل نمی-کند.