به منظور بررسی عکس العمل های کمی دانه و روغن ارقام آفتابگردان در تاریخ های متفاوت کاشت در منطقه سیستان و تعیین بهترین تاریخ کاشت و رقم، آزمایشی در سال زراعی 1395-1394 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی زهک در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اصلی شامل تاریخ کاشت در 4 سطح هر 15 روز شامل: اول بهمن، 15 بهمن ، 30 بهمن و 15 اسفند ماه و فاکتور فرعی شامل ارقام و هیبرید های آفتابگردان در 4 سطح شامل: محلی اصفهان، هیبرید آذرگل، هیبرید قاسم و هیبرید فرخ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن و عملکرد روغن در تاریخ¬های مختلف کاشت دارای تفاوت معنی داری بودند. تاخیر در کاشت باعث کاهش عملکرد دانه شد. بطوریکه بیشترین عملکرد دانه با 3365/80 کیلوگرم در هکتار متعلق به تاریخ کاشت یک بهمن و کمترین عملکرد دانه با2491/22 کیلوگرم در هکتار متعلق به 15 اسفند بود. اثر رقم در تمامی صفات تفاوت معنی داری داشت. هیبرید فرخ با 3235/90 کیلوگرم در هکتار دارای بیشترین عملکرد دانه و محلی اصفهان با 2627/14 کیلوگرم در هکتار کمترین عملکرد بود. اثر متقابل تاریخ کاشت و رقم بر تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، تعداد دانه در طبق و درصد روغن و عملکرد دانه معنی دار بود. همچنین نتایج نشان داد که صفات وزن هزار دانه، تعداد طبق و تعداد دانه در طبق موثرترین نقش در عملکرد دانه و صفات عملکرد دانه و درصد روغن بیشترین نقش را در عملکرد روغن آفتابگردان ایفا می کنند. به طور کلی، رقم فرخ و تاریخ کشت اول بهمن، برای منطقه سیستان توصیه می شوند.