گونه ها و ارقام مختلف انگور دارای سطوحی متفاوت از نظر مقاومت در برابر بیماری قارچی سفیدک سطحی هستند. این بیماری در اکثر تاکستان های ایران هرساله خسارات شدیدی وارد می کند و عملکرد و کیفیت انگور را به شدت کاهش می دهد. با هدف بررسی میزان مقاومت برخی ژنوتیپ های انگور کشور آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات باغبانی کهریز ارومیه انجام شد.10 ژنوتیپ انگور شامل یک گونه آمریکایی لابروسکا، دو هیبرید بین گونه ای و هفت رقم تجاری ایرانی و خارجی از گونه وینیفیرا در این آزمایش مورد بررسی قرارگرفتند. آلودگی مصنوعی تاک¬های 10 ساله در ابتدای فصل رشد با اسپورهای قارچ انجام شد و در تمام طول دوره آزمایش قارچکش روی این تاک ها مصرف نشد. صفاتی مانند شدت آلودگی برگ و شدت آلودگی خوشه در برابر بیماری تعیین گردید. صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی مرتبط با مقاومت به بیماری در تاک ها یادداشت برداری گردید. نتایج نشان داد که صفاتی مانند کرک دار بودن برگ و شاخه، ضخامت برگ و لایه کوتیکول فوقانی برگ، تعداد روزنه های برگ از عوامل موثر مرفولوژیکی در میزان مقاومت به بیماری سفیدک سطحی در انگور می باشند. همچنین میزان pH عصاره برگ و میزان قند عصاره میوه از فاکتورهای بیوشیمیایی موثر در مقاومت به این بیماری تعیین شدند. گونه آمریکایی لابروسکا بیشترین مقاومت را در برابر بیماری داشت و به دنبال آن دورگه های بین گونه ای NAZ4 , NAZ6 نسبتا مقاوم و رقم ریش بابا بسیار حساس و دورقم خارجی پرلت و بلاک سیدلیس و ارقام سفید و قرمز بی دانه در این آزمایش در گروه حساس قرار گرفتند. همبستگی بین صفات با شدت آلودگی نشان داد که میزان کرک اپیدرمی برگ و ساقه، و ضخامت برگ و تعداد روزنه با شدت آلودگی همبستگی معنی دار دارند.