مدیریت کیفیت فراگیر، فلسفه ای مدیریتی است که با بکار گیری روشهای مستمرسعی در استفاده بهینه از فرصتهای موجود و منابع در دسترس برای افزایش کیفیت با محور قرار دادن رضایت مشتری دارد. جیمز استونر و همکارانش معتقدند که در زمان کنونی تنش هایی د رورابط سازمانی به وجود آمده است که مدیران را موظف به اندیشیدن در خصوص دستیابی به فرایند هایی نموده که با توجه به شدید تر شدن وضع رقابت و بالا رفتن استاندردهای مورد نظر مشتریان قابل قبول واقع شود. هر چند بروز بحران سرمایه است ولی بعضی از بحران‌های سرکش موجب اختلال در روند کار سازمانی شده و تحقق اهداف سازمان و مزیت رقابتی را از بین می‌برد. بحران در سازمان‌ها یک‌دفعه به‌وجود نمی‌آید بلکه طی مدت زمان طولانی زمینه‌های آن در فرآیندها، ساختارها و منابع انسانی شکل گرفته و سپس منجر به بروز بحران می‌شود. در این راستا نظام مدیریت کیفیت فراگیر به شکل جدی و عملیاتی به مدیریت بحران و پیشگیری از بروز بحران کمک می‌کند و این امر به خاطر این است که نظام مدیریت کیفیت فراگیر یک نظام مشکل‌یاب و بحران‌یاب است. در این مقاله ضمن معرفی سیستم مدیریت کیفیت فراگیر (TQM)،به بررسی نقش مدیریت کیفیت فراگیر در سازمانهای دانش آفرین پرداخته شده است .