تغییر یک فرآیند دگرگونی است، لذا عاملین تغییر (رهبران) برای حرکت در این مسیر باید فهم درستی از روشهای اجرای تغییر داشته تا بتوانند با بکارگیری سبک مدیریت مناسب در مسیر اعتلای سازمان گام بردارند. هدف تحقیق حاضر تحلیل تاثیر سبک های رهبری تحول آفرین و تعامل گرا بر اثربخشی تغییرات سازمانی از دیدگاه کارشناسان و مدیران سازمان مورد مطالعه می باشد. تحقیق حاضر از نظر ماهیت و روش یک تحقیق توصیفی-پیمایشی است. جامعه و نمونه آماری تحقیق، کلیه کارشناسان و مدیران به تعداد 156 نفر و نمونه به تعداد 112 نفر با استفاده از فرمول کوکران بدست آمده است. دو پرسشنامه سبک رهبری چند عاملی باس و اولیو با 36 سوال و برسشنامه محقق ساخته مدیریت تغییر اثربخش با 20 سوال برای جمع¬آوری اطلاعات استفاده شد.اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از نرم¬افزار spss از طریق آزمون های آماری، در دو سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون جهت تحلیل داده های بدست آمده استفاده گردید. نتایج حاصل از فرضیه های اصلی پژوهش بیانگر تاثیر مثبت و معنی دار هر دو سبک رهبری تحول آفرین و تعامل گرا بر مدیریت تغییراثربخش می باشد.همچنین نتایج تحقیق نشان داد که اعضای سازمان صرفا با پاداش مشروط برانگیخته نمی شوند، بلکه اگر رهبر بتواند هم زمان ترکیبی از ابعاد چندگانه این دو سبک را بکار گیرد، شاید موفق تر بتواند در اجرای تغییرات خود در سازمان گام بردارد.