زیست‌داروهای پروتئینی به علت کارکردهای زیستی همچون ایمنی زیستی بالا و نرخ بالای موفقیت در تولید، اهمیت بسزایی یافته‏اند. باکتری E.coli به همراه مخرمرها و سلول‌های حیوانات میزبان‌های مرسوم تولید این قبیل پروتئین‏ها هستند. بااین‌وجود تولید به روش‏های مرسوم به علل مختلفی همچون هزینه‏ی بالای تولید، احتمال آلودگی با عوامل بیماری‏زای انسانی و هم‌چنین دشواری تولید در حجم بالا با محدودیت‏های مهمی دست و پنجه نرم می‏کند. استفاده از گیاهان با توجه به ویژگی‏های منحصربه‌فرد خود، یک روش جایگزین مناسب را نوید می‏دهند. کاهش هزینه‏های تولید، امکان تولید در حجم بالا و عدم امکان رشد آلودگی‏های ویروسی پستانداران، از مهم‏ترین مزایای استفاده از گیاهان می‏باشد. گیاهان برای تولید آنتی‏بادی‏ها، واکسن‏ها، عوامل رشد و بسیاری از پروتئین‏های مهم دارویی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. در این فصل مبانی روش‏های مورد استفاده در کشاورزی مولکولی را مرور خواهیم کرد. به میزبان‌های مختلف و روش‏های مورد استفاده به‌منظور دسترسی به حداکثر تولید نگاه ویژه‏ای می‌اندازیم. و در نهایت به راندمان بازیابی و تخلیص پروتئین‏های نوترکیب در گیاهان خواهیم پرداخت.