با توجه به وجود مناطق سرد و نيمه سرد در کشور و خسارت سرما بر محصولات زراعي، بررسي ارقام متحمل به سرما در افزايش توليد بسيار راهگشاست. هر ساله در آزمايشات مقايسه عملکرد گلرنگ پائيزه در ايستگاه تحقيقات کشاورزي کبوتر آباد بسته به ميزان سرماي زمستان درجات مختلفي از خسارت سرما به ژنوتيپ هاي مورد آزمايش مشاهده مي شود. بررسي تحمل به سرماي ژنوتيپ هاي گلرنگ در مزرعه تحقيقاتي کبوترآباد اصفهان طي سال زراعي 87-1386 انجام شد. در اين آزمايش 20 ژنوتيپ گلرنگ در بيست و هشتم مهر ماه در يک طرح بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار کشت گرديدند. براي محاسبه درصد سرما زدگي، تعداد بوته هاي سبز شده هر کرت قبل و بعد از وقوع سرما شمارش گرديدند. اثر ژنوتيپ بر درصد سرمازدگي، تعداد بوته هاي سرمازده، طول دوره هاي روزت و رسيدگي و درجه روز- رشدهاي مربوطه، ارتفاع بوته، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و درصد روغن در سطح احتمال 1 درصد معني دار بود. ژنوتيپ هاي گل سفيد اصفهان و kw4 به ترتيب بيشترين و کمترين تحمل را به سرما داشتند و هم چنين بيشترين و کمترين عملکرد دانه را نيز توليد نمودند. ژنوتيپ هاي که داراي دوره روزت طولاني تري بودند تحمل بيشتري نيز به سرما داشتند و ضريب همبستگي بين درصد سرمازدگي بوته ها با طول دوره روزت منفي و بسيار معني دار بود. ژنوتيپ هایي که آسيب بيشتري از سرما ديده بودند به واسطه رقابت کمتر بوته ها با يکديگر دانه هاي درشت تري توليد نمودند و ضريب همبستگي بين درصد سرما زدگي بوته ها و وزن هزار دانه مثبت و بسيار معني دار بود. ضرايب همبستگي بين درصد سرمازدگي با ارتفاع بوته و درصد روغن معني دار نشد.