به منظور بررسي ریسک پذیری حرارتی محصولات کشاورزي در ايستگاه تحقيقات کشاورزي کبوترآباد اصفهان، از داده هاي حرارتي و رطوبتي سال هاي 1387- 1365 استفاده شد. براي محاسبه احتمال وقوع بعضي از درجه حرارت هاي بحراني کمينه و بيشينه روي رشد و نمو گياهان و دوره بازگشت اين درجه حرارت ها از تابع توزيع نرمال استفاده شد. ميانگين درازمدت دماي شبانه روز، طول روز، رطوبت نسبي، بارندگي و تعداد ساعات آفتابي در اين ايستگاه بترتيب 2/15 درجه سانتي گراد، 43/12 ساعت، 5/39 درصد، 8/115 ميلي متر و 5/3247 ساعت مي باشد. بررسي مقادير دماي کمينه نشان دادکه درصد احتمال تابع توزيع نرمال براي دماي صفر درجه سانتي گراد و کمتر از آن از 29 مهر تا 9 آذر و از 27 فروردين تا 16اسفند بين 1 تا 99 درصد تغيير کرد. بررسي مقادير دماي بيشينه روزانه نشان داد که درصد احتمال تابع توزيع نرمال براي دماي 37 درجه سانتي گراد و بيشتر از آن از 2 خرداد تا 21 تير بين 1تا 99 درصد تغييرکرد. بيشينه و کمينه رطوبت نسبي به ترتيب مربوط به ماه هاي دي و تير با مقادير 9/60 و 4/23 درصد بود. ميانگين بارندگي فصول بهار، تابستان، پائيز و زمستان بترتيب 3/30، 1/3، 2/24 و 2/58 ميلي متربود. به طور کلي بر اساس نتايج اين مطالعه مي توان به وجود خطر درجه حرارت هاي باز دارنده بالا و پائين روي رشد و نمو محصولات کشاورزي، خشک بودن ايستگاه وتهيه منابع آبي مطمئن براي آبياري هاي مورد لزوم و عدم محدوديت طول روز و تعداد ساعات آفتابي براي رشد و نمو اکثر محصولات زراعي در اين ايستگاه اشاره نمود.