گوگرد یکی از عناصر غذایی پرمصرف است که جایگاه ویژه ای در تغذیه محصولات زراعی، به ویژه دانه های روغنی دارد. علاوه بر این، این عنصر از طریق اکسیداسیون بیولوژیک در خاک موجب کاهش pH خاک می گردد و در نتیجه قابلیت جذب عناصر غذایی، به ویژه عناصر کم مصرف را افزایش می دهد. به منظور ارزیابی مزرعه ای اثرات مصرف این عنصر، طی یک ازمایش مزرعه ای یک ساله، اثرات مصرف گوگرد و فسفر بر عملکر وش پنبه و خصوصیات شیمیایی خاک در دو مکان ورامین و گرمسار با طرح آماری بلوک های کامل تصادفی مورد ارزیابی قرار گرفت. گوگرد عنصری به همراه باکتری های اکسید کننده گوگرد در چهار سطح 0، 500، 1000 و 2000 کیلوگرم در هکتار و فسفر از منبع سوپرفسفات تریپل در سه سطح صفر، توصیه بر مبنای آزمون خاک و 65 درصد توصیه بر مبنای آزمون خاک مصرف شد. اثر گوگرد بر عملکرد وش، تعداد غوزه در بوته، وزن 20 غوزه و غلظت فسفر برگ معنی دار بود و باعث افزایش معنی دار این خصوصیات شده بود. اثر فسفر نیز بر عملکرد وش، تعداد غوزه در بوته، وزن 20 غوزه و غلظت روی، آهن و فسفر برگ معنی دار بود و موجب افزایش معنی دار این خصوصیات شده بود. بیش ترین عملکرد محصول وش پنبه به میزان 4375 کیلوگرم در هکتار وش، از مصرف 1000 کیلوگرم گوگرد همراه با باکتر ی های اکسید کننده گوگرد به همراه 65 درصد توصیه مصرف فسفر بر اساس آزمون خاک به دست آمد. بر اساس نتایج به دست آمده، مصرف گوگرد به همراه باکتری های اکسید کننده گوگرد نه تنها موجب افزایش معنی دار عملکرد شده بود، بلکه صرفه جویی 35 درصدی در مصرف کودهای فسفره را نیز باعث گردید.