در سالهای اخیر توسعه شهرها و رشد جمعیت شهرنشینی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، باعث شده است که انجام مطالعات خطرپذیری شهرها بعنوان یکی از اولویت های اصلی کشورهای در معرض سوانح طبیعی مطرح گردد. کشور ایران نیز به عنوان یکی از کشورهای در حال توسعه، در معرض سوانح طبیعی مختلفی قرار دارد.
در میان عوامل تأثیرگذار در شهرها مانند محیط زیست شهری، حمل و نقل شهری، ایمنی شهری و برنامه ریزی شهری یک عامل بسیار مهم که تأثیر فزاینده و تعیین کننده ای بر دیگر عوامل سازنده زندگی شهری دارد، مدیریت شهری است. هر فعالیت اجتماعی بدون وجود مدیریت سازمان یافته که اهداف و ابزارهای رسیدن به آنها را مشخص کند و فعالیت ها را هماهنگ سازد، از هم می پاشد و به بی نظمی می گراید. شهرها نیز پیچیده ترین و متنوع ترین جلوه های زندگی اجتماعی بشری را در خود دارند بدون وجود نظام مدیریت شهری که ضمن انجام برنامه ریزی های لازم برای رشد و توسعه آینده شهر به مقابله با مسائل و مشکلات کنونی آنها بپردازد بی سامان می گردند.