رفتار مدیران سازمان براساس باورها، دانش ها و برداشت ها رایج و عرف معمول شکل می گیرد. چگونگی برخورد با افرادتحت مدیریت وود را براساس قوانین حاکم بر سازمان انتخاب و اعمال می کنند و این اصل درخصوص متولیان قوانین حاکم بر سازمانهانیز صدق می کند، اینکه چه قوانینی را برای رفتارهای متنوع و گوناگون کارکنان جایز دانسته و اعمال می کنند تئوری و تفکر حاکم بر سازمان منبع الهام قوانین است. شیوه مدیریت سنتی و رئیس مآبانه برآمده از نظریات رفتارگرایان است، نظریه ای که کنترل بیرونی را اصل رفتار افراد سازمان دانسته و نظام پاداش و جریمه را در مقابل رفتارهای افراد تجویز می کند، در مقابل میتوان تفکر دیگری را بر سازمان حاکم نمود. تفکری که برآمده از تیوری انتخاب است. مدیریت راهبرانه نتیجه چنین تئوری است مدیریت راهبرانه حق انتخاب و مسیولیتپذیری را اساس کار قرار داده و در مقابل رفتارهای مغایر شیوه مذاکره را پیشنهاد میکند. در این مقاله سعی شده، این دو دیدگاه مورد بررسی قرار گیرد و نتایج آن مقایسه شود.